Jedna od zanimljivih graditeljskih formi karakteristična za ove prostore i period od XVI do XIX vijeka su svakako takozvane kule i odžaci.
Dok je u srednjem vijeku vlastela boravila u utvrđenim dvorovima i gradovima, tokom osmanske dominacije ti gradovi su pretvoreni u vojna utvrđenja a turski feudalni gospodari, takozvane spahije su na svojim imanjima gradili posebne kamene građevine koje su bile sličnog oblika i namjene kao i građevine u prethodnom periodu. U narodu su se ove građevine, koje su građene od kamena na više spratova nazivale – kule. One su uobičajeno zidane sa propratnim zgradama, po pravilu jednospratnim, koje su se zvali – odžaci ili konaci.
Takvih kula je bilo i na području grada Zvornika.
U Kozluku se nalazila kula sagrađena u drugoj polovini XVII vijeka. Srušena je 1878. godine a od njenog materijala je sagrađen mekteb.
U Kučić-Kuli se takođe nalazila kula sa propratnim odžakom.
Za kulu u Pilici ima više istorijskih izvora (1711.g, 1789.g). Tako i neki zaseoci u Pilici nose naziv Kulina, Kula. Ova kula je napuštena prije 1879. godine.
U Roćeviću se nalaze ruševine jedne kule ali o njoj nema nikakvih zvaničnih podataka.
Slično je i sa kulom u Tabancima gdje se danas vide samo njeni tragovi.
O kuli u Skočiću ima više istorijskih izvora. Veže se za poznatu zvorničku porodicu Begzadića. Naime ovu kulu je sagradio Smail-beg Begzadić početkom XIX vijeka, koji je opjevan u epskoj narodnoj pjesmi a koju je zabilježio Vuk Karadžić.
U toj pjesmi se govori o smrti Smail-bega koga je ubio Fidahić – kapetan Zvornika tog doba. Osim glavne kule u Skočiću je postojao odžak i još jedna kula. Obje kule su prestale da se koriste za stanovanje 1898. i 1899. godine. Pod zubom vremena one su propale do njihovog konačnog urušavanja početkom 90-ih godina prošlog vijeka.
(Izvor: Dešavanja u Bijeljini)
