Milorad Mišo Pelemiš,
komandant Jurišnog odreda Vojske Republike Srpske
Milorad Mišo Pelemiš, sin Miodraga i Borke, rođen je 30. 8. 1964. godine u Pelemišima kod Šekovića .Supruga Miladinka i sin Igor.
Osnovnu školu završio je u Kladnju, a srednju vojnu školu završio je u Sarajevu.
Završio je podoficirsku obuku 1983. godine i postao podoficir Jugoslovenske narodne
armije , ubrzo raspoređen u Vod za protivteroristička dejstva; preteča Odreda vojne policije „Kobre”. U JNA je unapređivan do čina starijeg vodnika .
Učestvovao je u borbama na svim ratištima bivše SFRJ i važio za jednog od najboljih, u 63. padobranskoj jedinici.
Učestvovao je u bici za Vukovar 1991. godine, kao
pripadnik 63. padobranske brigade, za šta je odlikovan Ordenom za hrabrost .
U Republici Srpskoj, odlukom dr Radovana Karadžića, odlikovan je Ordenom Miloša
Obilića. Narod Birča, našeg Mišu s Pelemiša posebno pamti, jer je kao pravi patriota odmah po izbijanju sukoba na prostoru bivše Bosne i Hercegovine, došao na rodno ognjište u Pelemiše i organizovao narod u odbrani sela. Pelemiš je od 1. septembra 1992. godine bio prvi ponosni komandant sa Đujićevom kokardom Jurišnog odreda, Vojske Republike Srpske do februara 1993, a zatim od 10. marta komandir 3. čete
Sarajevsko-romanijskog odreda Specijalne policije MUP-a Republike Srpske do juna 1993. godine. Jedno vrijeme, tokom 1994. godine bio je komandant bataljona Trnovo.
Kada je 14. oktobra 1994. godine osnovan 10. diverzantski odred, direktno potčinjen Glavnom štabu Vojske Republike Srpske , za njegovog komandanta je postavljen poručnik Milorad Pelemiš. Kao čovjek od velikog povjerenja generala Ratka Mladića, bio je zadužen za čuvanje NATO pilota koje je zarobila Vojska Republike Srpske.
Kao komandant 10. diverzantskog odreda VRS, u julu 1995, učestvovao je u borbama za oslobođenje Srebrenice. Na samom početku operacije, 11. jula, doživio je saobraćajnu nesreću. U predmetu Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju protiv generala Ratka Mladića , Pelemiš se pojavio kao svjedok odbrane.
Pelemiš je učestvovao u bici na Košarama , tokom rata na Kosovu i Metohiji.
Prekaljeni ratnik, uvijek nasmijan, hrabro je predvodio svoje vojnike, jurišnike, specijalce, diverzante.
Umro je 23. aprila 2021. godine u Beogradu , nakon duge i teške bolesti.
Sjećanja na Mišine junačke akcije i borbe, ostaće da se pričaju i da se čuvaju od zaborava. Opjevane su i u mnogim pjesmama. Posebno se isticao njegov odnos prema saborcima, gdje je maksimalno vodio računa da se sačuvaju životi. Često je lično išao u izviđanje terena.
Poznata je njegova naredba da se poginuli i ranjeni nikad ne smiju ostaviti.
Heroji nikad ne umiru, jer njihova djela vječno se pamte!
Preuzeto: Jurišni odred II Šekovići
