Pjesnik i pisac Miroslav Mika Antić /1932-1986/, “vječiti dječak” srpske literature, liričar i inventivan poeta za najmlađe koji je u pjesme unio kolorit jezika banaćanskih seljaka, rođen je 14. marta 1932. godine.
Antić je u rodnom Mokrinu pohađao osnovnu školu, gimnaziju je završio u Kikindi i Pančevu, a studije u Beogradu. Živio je u Novom Sadu.
Prije nego što je postao poznat, Antić se bavio raznim poslovima, pa je, između ostalog, bio mornar, te jedno vrijeme radio u lutkarskom pozorištu. Osim pisanja bavio se i slikarstvom, žurnalistikom i filmom.
On je bio urednik lista “Ritam” i “Dnevnik” u Beogradu, te “Mladog pokolenja” u Novom Sadu.
Za 35 godina stvaralaštva Mika Antić objavio je više od 30 knjiga i radio na filmskim projektima “Sveti pijesak” i “Doručak sa đavolom”.
Njegove zbirke pjesama su: “Ispričano za proleća”, “Plavo nebo”, “Roždestvo tvoje”, “Psovke nežnosti”, “Garavi sokak”, “Koncert za 1001 bubanj” i “Kikinda”.
On je poznat po pjesmama za djecu: “Plavi čuperak”, “Posljednja bajka”, “Nasmejani svet”, “Šašava knjiga”, “Prva ljubav” i “Svašta umem”, a napisao je i radio-drame “Otužni marš” i “Povečerje”.
Miroslav Mika Antić umro je 1986. godine.
(rtrs)
